ได้ลองหัดทานมื้อเดียว ว่าอยู่ได้ มีความสุขดี
ได้ลองหัดนอนให้น้อย แล้วก็ได้รู้ว่า ก่อนจะนอน ให้กำหนดเวลาที่จะตื่นนอน
ได้เข้าใจความรู้สึกของคนที่นั่งบนที่นั่งแข็งๆแล้วเจ็บ
ไม่ป่วยเลย แม้กระทั่งหวัด
รู้ว่ากุฏิสงฆ์เพื่อเป็นที่พักของพระภิกษุสามเณรและพระอาคันตุกะทั้ง 4 ทิศ
แต่สำหรับในกรุงเทพฯ นั้นเต็มเสมอ
ฆราวาส ถวายปัจจัย อุปัฏฐากพระสงฆ์ ไม่เลือก
จำนวนคนเข้ามาหากินโดยผ้าเหลืองบังหน้าก็มาก
พระดีๆก็กลายเป็นหมู่น้อย
อยู่ยาก (ปัจจัยที่เอื้อให้ยังเป็นพระดีนั้นขาดแคลน)
ศาสนาก็เสื่อมลงๆ
ดังคำกล่าวในพระไตรปิฎกที่กล่าวว่า
ผู้ที่จะทำลายพุทธศาสนา ก็คือ พุทธศาสนิกชนนั่นแหละ
บางวัด มีคนเอาหมาแมว มาปล่อยทุกวัน
เป็นภาระให้แก่วัด+บรรพชิต เยอะทีเดียว
หมา(วัด) (หลายตัว)กินผักด้วย
เป็นภิกษุ ออกกำลังกาย เช่น วิดพื้น นั้นไม่เหมาะสม
-> กล้ามเนื้อ ไร้เรี่ยวแรง
-> ลาสิกขา -> ออกกำลังกาย -> ปวดหลังอย่างที่ไม่เคยปวดมาก่อน
No comments:
Post a Comment