Thursday, February 10, 2011

Don't lean ladder against the wrong wall

ลองหลับตา นึกถึงภาพเหตุการณ์หนึ่ง...
คุณเดินทางไปยังงานศพแห่งหนึ่ง ภายในงาน คุณมองเห็นเพื่อนพ้องและสมาชิกในครอบครัว
คุณเดินผ่านเข้าไปจนถึงหน้าห้อง มองเข้าไปในพิธีศพ และพบว่า นี่คือ งานศพของคุณ
ผู้คนที่มาร่วมงานศพของคุณ เดินทางมาให้เกียรติ มาแสดงความรู้สึกรักใคร่ เห็นคุณค่าชีวิตของคุณ

ในยามที่คุณทรุดลงนั่ง รอคอยพิธีเริ่มต้น คุณก้มลงมองสูจิบัตรในมือ
งานพิธีมีผู้มากล่าวคำไว้อาลัยสี่คน
คนแรกมาจากครอบครัวของคุณ อาจจะเป็นพี่น้อง ลูกหลาน ลุงป้า
เดินทางมาจากทุกมุมประเทศ เพื่อมาร่วมพิธี
คนที่สองจะเป็นเพื่อนสนิทของคุณ
คนที่จะมาบรรยายสรุปว่าคุณมีลักษณะใดในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง
คนที่สามจะเป็นเพื่อนร่วมงาน อยู่ในวงการธุรกิจเดียวกัน
และคนที่สี่มาจากสถาบันศาสนา หรือองค์กรในชุมชนที่คุณมีส่วนร่วมช่วยเหลือ ร่วมทำงานเพื่อชุมชน


...ในวันที่คุณทิ้งสสารทุกอย่างไว้กับโลก
ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สินเงินทองที่คุณแสวงหาไขว่คว้า
,หรือแม้กระทั่ง ร่างกายของคุณเอง ที่คุณรักใคร่หวงแหน...

คุณอยากจะให้ผู้กล่าวคำไว้อาลัยทั้งสี่ พูดถึงคุณและชีวิตของคุณในแง่ใดบ้าง?
บรรยายในฐานะญาติ ว่าคุณเป็นคนประเภทไหน?
เพื่อนหรือคนทำงานร่วมกัน ว่าคุณมีลักษณะเช่นไร?
คุณลักษณะใดในตัวคุณ ที่คุณอยากให้พวกเขามองเห็น?
ผลงานหรือความสำเร็จใด ที่คุณอยากให้พวกเขาจดจำรำลึกถึง?
เรื่องราวหรือความประทับใจใด ที่คุณเชื่อว่ามีอยู่ในตัว อยากให้มีคนกล่าวถึง?


เหลียวมองรอบตัว มองทุกผู้ทุกคนที่มาร่วมพิธี
คุณทำอะไร สร้างสิ่งใดไว้ในชีวิตของพวกเขาบ้าง?

เริ่มต้นด้วยจุดหมายที่บั้นปลายชีวิต อันจะนำมาเป็นกรอบอ้างอิง สำหรับการตัดสินใจในช่วงชีวิต
ในวันนี้ พรุ่งนี้ และอนาคตต่อไป
สิ่งใดที่ถือว่าสำคัญที่สุดในชีวิตของคุณ?

เมื่อใดที่กำหนดบั้นปลายไว้ชัดเจนในใจ
คุณจะแน่ใจได้ว่า ทุกอย่างที่คุณคิด ทุกอย่างที่จะทำ
จะไม่มีวันฝ่าฝืนเกณฑ์วัดที่คุณนิยามไว้แล้ว ว่าเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต
แต่ละวันของชีวิต จะเปี่ยมด้วยคุณค่า

หลายคนทำงานหนัก ทุ่มเทอย่างมาก
เพื่อที่จะปีนไต่บันไดสู่ความสำเร็จ
แต่แล้วในบั้นปลายกลับพบว่า
บันไดวางพาดอยู่ "ผิดกำแพง"

ที่มา: 7 habits

No comments:

Post a Comment