เป้าหมายในชีวิต

สตรีคนหนึ่ง เดินออกจากบ้านไปจ่ายตลาดประจำสัปดาห์ด้วยใจเบิกบาน
เห็นขนมคบเคี้ยว ผ้าเช็ดโต๊ะ ขัน โอ่ง อ่างถูกใจ จึงเดินซื้อมาตลอดทาง
ทันทีที่ถึงแผนกอาหาร ยา ของใช้จำเป็น สตรีคนนั้นหมดเงิน
ตะกร้ามีของไม่จำเป็นอยู่เต็ม
สองมือหอบหิ้วทุกอย่างจนอ่อนล้า
ไม่สามารถที่จะซื้ออะไรเพิ่มได้อีก
แล้วอาทิตย์นั้นทั้งอาทิตย์ เธอคนนั้นและครอบครัว จะเป็นอย่างไร

ชีวิตเราก็เป็นแบบนี้ ธรรมชาติให้เวลาทุกคนมาจำกัดเท่ากันหมด
เรามีสิทธิ์เลือกว่าจะเอาอะไรใส่ลงไปในตะกร้าชีวิตของเราบ้าง
ถ้าเราไม่ระมัดระวัง ตะกร้าชีวิตของเราซึ่งถูกจำกัดด้วยเวลา
กำลังความสามารถ แรงกายแรงใจของเรา ก็จะหมดไปกับสิ่งที่ไม่จำเป็นในชีวิต

เรื่องต่างๆในชีวิตเรามีอยู่ 4 ลักษณะ
1) ไม่สำคัญ ไม่เร่งด่วน เช่น ดูละครทีวี
2) ไม่สำคัญ แต่เร่งด่วน
3) สำคัญ แต่ไม่เร่งด่วน เช่น การวางแผนชีวิต ดูแลสุขภาพ
4) สำคัญ และเร่งด่วน เช่น ความเจ็บป่วย

หัวใจของการบริหารชีวิต คือ
รู้ให้แน่นอนว่าอะไรสำคัญกับชีวิต
แล้วจัดสรรทรัพยากรที่เรามีอย่างจำกัด ไม่ว่าจะเป็นเวลา เงิน แรงกาย แรงใจ
ความคิด สติปัญญา ความรู้สึก โดยทุ่มเทให้สิ่งที่สำคัญอย่างแท้จริงในชีวิตก่อน

มีคุณลุงคนหนึ่งพายเรือขายกาแฟอยู่แถวตลาดน้ำ
สายๆ พอแดดเริ่มแรง ของขายหมด
แกก็พักผ่อนนอนล่องเรือเป่าขลุ่ยรับลม
นักท่องเที่ยวจากกรุงเทพฯ ไปเห็นเข้า ก็บอกลุงว่า
"ลุงของขายหมด ทำไมไม่ทำมาขายเพิ่มเยอะๆ ล่ะ
จะได้มีเงิน ต่อไปก็อาจตั้งเป็นร้านกาแฟใหญ่ๆ
ขยายสาขาไปเมืองต่างๆ ขายกาแฟไปทั่วโลกเลยก็ยังได้"

คุณลุงก็ถามว่า "เปิดร้านกาแฟทั่วโลกแล้วดียังไงล่ะ"
นักท่องเที่ยวชาวกรุงก็บอกว่า
"อ้าวลุงก็จะได้รวย นั่งๆ นอนรับลมเล่นริมน้ำสบายใจยังไงก็ได้ไงลุง"

คุณลุงส่ายหัวก่อนจะพายเรือหนีไป แกพึมพำเบาๆ ว่า
"แล้วนี่คิดว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่ล่ะ"

เงินอาจไม่ใช่เป้าหมายที่แท้จริงของคุณ !!!

ดัดแปลงจาก เข็มทิศชีวิต

ยศและลาภ จะหาบไป ไม่ได้แน่
เว้นเสียแต่ ส่วนต้นทุน บุญกุศล
ทิ้งสมบัติ ไว้ทั้งหลาย ให้ปวงชน
ร่างของตน เขายังเอา ไปเผาไฟ