Saturday, October 9, 2010

self

ปกติลิงจะเป็นสัตว์ว่องไวมาก ทั้งวิ่งหนี ทั้งปีนต้นไม้
ชาวสวนไทยจะนำมะพร้าวมาเจาะรู ขูดเนื้อมะพร้าวออก และเอาถั่วลิสงใส่ลงไป
เจ้าลิงพอได้กลิ่นของชอบก็วิ่งมา ล้วงมือเข้าไปในลูกมะพร้าว กำของโปรดของมันไว้แน่น
แล้วคราวนี้มันจะพบว่า พอมันจะดึงมือออกมา มันกลับดึงออกไม่ได้
นั่งรอจนชาวสวนมาจับตัวไว้ได้

มนุษย์มากมาย หัวเราะเยาะลิงว่า โง่จริง ๆ
ถ้าอยากให้มือหลุดออกไป ก็แค่ปล่อยถั่วที่กำไว้เท่านั้น

วันนี้ทุกปัญหา ทุกความทุกข์ที่เราทุกข์กับมันหนักหนา
เราก็เหมือนลิงกำถั่ว ที่กำความคิด ความอยาก ความยึดว่านี่ของเรา
ต้องเป็นอย่างใจเราเอาไว้อย่างแน่นหนา

เรากำความคิดว่า
- หนี้ก้อนนี้ต้องจ่ายเท่านี้ ไม่งั้นก็ยอมยืดเยื้อฟ้องร้องกัน
- ที่ดินแปลงนี้ต้องขายได้เท่าที่เราอยากได้ ไม่อย่างนั้นก็ยอมให้ธนาคารยึดไป
ทั้งๆที่เราขาดทุนมากขึ้นด้วยซ้ำ
- คนนั้นต้องพูดให้ถูกใจเรา ทำให้ถูกใจเราเสียก่อน
- ฝังใจยึดอยู่กับอดีตที่เราเคยมี
จนหลายครั้งพลาดโอกาสที่จะเริ่มต้นใหม่ในชีวิต ที่อาจจะดีกว่าเก่าเสียด้วยซ้ำ

คัดย่อสรุปจาก เข็มทิศชีวิต

เรากำอะไรอยู่บ้าง ?

เป้าหมายในชีวิต

สตรีคนหนึ่ง เดินออกจากบ้านไปจ่ายตลาดประจำสัปดาห์ด้วยใจเบิกบาน
เห็นขนมคบเคี้ยว ผ้าเช็ดโต๊ะ ขัน โอ่ง อ่างถูกใจ จึงเดินซื้อมาตลอดทาง
ทันทีที่ถึงแผนกอาหาร ยา ของใช้จำเป็น สตรีคนนั้นหมดเงิน
ตะกร้ามีของไม่จำเป็นอยู่เต็ม
สองมือหอบหิ้วทุกอย่างจนอ่อนล้า
ไม่สามารถที่จะซื้ออะไรเพิ่มได้อีก
แล้วอาทิตย์นั้นทั้งอาทิตย์ เธอคนนั้นและครอบครัว จะเป็นอย่างไร

ชีวิตเราก็เป็นแบบนี้ ธรรมชาติให้เวลาทุกคนมาจำกัดเท่ากันหมด
เรามีสิทธิ์เลือกว่าจะเอาอะไรใส่ลงไปในตะกร้าชีวิตของเราบ้าง
ถ้าเราไม่ระมัดระวัง ตะกร้าชีวิตของเราซึ่งถูกจำกัดด้วยเวลา
กำลังความสามารถ แรงกายแรงใจของเรา ก็จะหมดไปกับสิ่งที่ไม่จำเป็นในชีวิต

เรื่องต่างๆในชีวิตเรามีอยู่ 4 ลักษณะ
1) ไม่สำคัญ ไม่เร่งด่วน เช่น ดูละครทีวี
2) ไม่สำคัญ แต่เร่งด่วน
3) สำคัญ แต่ไม่เร่งด่วน เช่น การวางแผนชีวิต ดูแลสุขภาพ
4) สำคัญ และเร่งด่วน เช่น ความเจ็บป่วย

หัวใจของการบริหารชีวิต คือ
รู้ให้แน่นอนว่าอะไรสำคัญกับชีวิต
แล้วจัดสรรทรัพยากรที่เรามีอย่างจำกัด ไม่ว่าจะเป็นเวลา เงิน แรงกาย แรงใจ
ความคิด สติปัญญา ความรู้สึก โดยทุ่มเทให้สิ่งที่สำคัญอย่างแท้จริงในชีวิตก่อน


มีคุณลุงคนหนึ่งพายเรือขายกาแฟอยู่แถวตลาดน้ำ
สายๆ พอแดดเริ่มแรง ของขายหมด
แกก็พักผ่อนนอนล่องเรือเป่าขลุ่ยรับลม
นักท่องเที่ยวจากกรุงเทพฯ ไปเห็นเข้า ก็บอกลุงว่า
"ลุงของขายหมด ทำไมไม่ทำมาขายเพิ่มเยอะๆ ล่ะ
จะได้มีเงิน ต่อไปก็อาจตั้งเป็นร้านกาแฟใหญ่ๆ
ขยายสาขาไปเมืองต่างๆ ขายกาแฟไปทั่วโลกเลยก็ยังได้"

คุณลุงก็ถามว่า "เปิดร้านกาแฟทั่วโลกแล้วดียังไงล่ะ"
นักท่องเที่ยวชาวกรุงก็บอกว่า
"อ้าวลุงก็จะได้รวย นั่งๆ นอนรับลมเล่นริมน้ำสบายใจยังไงก็ได้ไงลุง"

คุณลุงส่ายหัวก่อนจะพายเรือหนีไป แกพึมพำเบาๆ ว่า
"แล้วนี่คิดว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่ล่ะ"

เงินอาจไม่ใช่เป้าหมายที่แท้จริงของคุณ !!!


ดัดแปลงจาก เข็มทิศชีวิต

ยศและลาภ จะหาบไป ไม่ได้แน่
เว้นเสียแต่ ส่วนต้นทุน บุญกุศล
ทิ้งสมบัติ ไว้ทั้งหลาย ให้ปวงชน
ร่างของตน เขายังเอา ไปเผาไฟ

When got threatened

เมื่อมีคนคิดร้ายหรือ จะเข้ามาทำร้าย
1) เตือนว่าถ้าเข้ามา เราจะป้องกันตัว
2) ถ้าเข้ามาแบบมีอาวุธ โดยเราไม่มีอาวุธ, เรียกร้องให้เข้ามาแบบผู้ชาย
3) เรียกร้องให้ ไม่ลอบทำร้าย (กัด)
4) เรียกร้องให้ ไม่รุม สู้แบบตัวต่อตัว (ไม่มาเป็นฝูง)

Monday, October 4, 2010

ทำอะไรก็ผิดไปหมด

ไม่มีใครเข้าใจเรา

เด็กอ้วนกินอุจจาระ

ครั้งหนึ่งท่านชยสาโร พระภิกษุชาวอังกฤษ อดีตท่านเจ้าอาวาสวักป่านานาชาติ
และเป็นลูกศิษย์หลวงปู่ชา สุภัทโท ได้เคยเล่าให้ฟังถึงภาพภาพหนึ่งว่า

เป็นภาพของเด็กผู้ชายตัวอ้วนน่ารักกำลังทำท่าตักอาหาร
และรับประทานอาหารตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อย
หากแต่อาหารในจานนั้น ...
เป็นกองอุจจาระขนาดใหญ่ที่มีแมลงวันตอมอยู่เต็ม !!!

คำใต้ภาพบรรยายกล่าวว่า

แมลงวันหลายล้านตัวบนโลกนี้ จะหลงผิดได้อย่างไร
(ถ้าอุจจาระไม่อร่อยจริง)


ความจริงก็คือ
การที่คนมากมายทำตามๆกัน ไม่ได้แปลว่า สิ่งนั้นเป็นสิ่งที่ดีเสมอไป

วินาทีนี้ ลองหยุดทบทวนการดำเนินชีวิตของพวกเราดู
เราแน่ใจแล้วหรือว่า การที่เราทำเหมือนคนอื่นทำนั้น
จะทำให้ชีวิตถึงจุดหมายมีความสุขได้อย่างที่เราใฝ่ฝัน !!!

เราจะหยุดพัฒนาตัวเองเพียงเพื่อหาเงินได้ เข้าสังคมได้
เป็นที่ยอมรับ ทั้งที่เรารู้ว่า ไม่ว่าทุ่มเทมากแค่ไหน
ทุกอย่างในชีวิตสามารถผกผันเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา

ภายในพริบตาเดียว ครอบครัว การงาน ทรัพย์สมบัติ
หรือแม้แต่คนรัก อาจไม่อยู่กับเราดีๆ อย่างนี้ตลอดไป

ที่มา เข็มทิศชีวิต

คุณยายเจ้าปัญญา

มีคุณยายคนนึง อาศัยอยู่กับหลานอีกคน
ทุกวัน หลานจะออกไปเที่ยวสนุกสนานตามห้าง, โรงหนัง
ทิ้งให้คุณยายอยู่บ้านคนเดียว
พอคุณยายกห้ามปราม หลานก็ตอบว่า
"แหม ทำงานมาเหน็ดเหนื่อย ก็ขอออกไปหาความสุขบ้างสิ"

กลางดึกวันหนึ่ง หลานกลับถึงบ้าน เห็นคุณยายกำลังก้มๆเงยๆอยู่หน้าบ้าน
ถามได้ความว่า คุณยายกำลังหาเข็มเย็บผ้าที่ทำตกไป
หลานถามว่า คุณยายทำตกตรงไหน จะได้ช่วยหา

คุณยายตอบว่า "ยายทำเข็มหล่นตรงหน้าเตียงในห้องนอนจ๊ะ"

"อ้าว แล้วยายมาหาตรงนี้ทำไมล่ะจ๊ะ" หลานถาม

"ก็ยายเห็นว่า ตรงนี้น่ะไฟมันสว่างดี เผื่อจะได้เจอง่ายๆ"

เท่านั้นเอง หลานหัวเราะจนท้องแข็ง

"ยายจ๋า ยายงงรึเปล่า เข็มหล่นในห้อง แล้วมาหาที่ใต้เสาไฟนี้นะ"

คุณยายตอบกลับทันที
"ทำไมจะไม่ได้ล่ะ หลานรัก
ก็ทีหลานน่ะ ทำความสุขหล่นหายไปจากใจ
ยังไปเที่ยวหาตามโรงหนัง ตามห้างได้ทุกวัน"