Attitude

ชายชราวัย 92 ร่างเล็ก ท่าทางทะนง
แต่งกายหวีผมเรียบร้อยแต่เช้า วันนี้จะย้ายเข้าไปอยู่บ้านพักคนชรา

ภรรยาวัย 70 เสียชีวิตไปเมื่อไม่นานมานี้
ทำให้เขาจำเป็นต้องออกจากบ้าน

หลังจากนั่งคอยในโถงคอยหลายชั่วโมง
เขายิ้มเมื่อผมบอกเขาว่าห้องเขาพร้อมแล้ว

ขณะเขาถือไม้เท้าเดินไปยังลิฟต์
ผมอธิบายลักษณะห้องเล็กๆ ของเขาให้ฟัง รวมทั้งม่านติดหน้าต่าง

"ผมชอบมันมาก" เขาตอบด้วยความดีใจเหมือนเด็ก 8 ขวบที่ได้ลูกหมาตัวใหม่

"เมอสิเยอร์กาญเย คุณยังไม่เห็นห้องคุณเลย เดี๋ยวคอยดูนะครับ"

"ไม่จำเป็นต้องดูเลย" เขาตอบ

"ความสุขเป็นสิ่งที่ผมเลือกไว้ล่วงหน้า ผมจะชอบหรือไม่ชอบห้องผมไม่ขึ้นกับเครื่องเรือนหรือการตกแต่ง ขึ้นกับวิธีที่ผมเห็นมันจากด้านในผมมากกว่า

"ผมคิดไว้แล้วว่าผมชอบห้องผม มันเป็นความตั้งใจของผมทุกเช้าที่ลืมตาตื่น

"ผมเลือกได้ แต่ละวันผมจะนอนบนเตียงแล้วนับความลำบากจากการที่ส่วนต่างๆ ของร่างกายไม่ทำงาน หรือจะขอบคุณส่วนที่ยังทำงานได้ดีเป็นปกติ

"วันแต่ละวันคือของขวัญ ตราบเท่าที่ผมยังลืมตาได้ ผมจะคิดถึงวันใหม่ และความทรงจำในความสุขตลอดชีวิตที่ผ่านมา

"ความชราเหมือนบัญชีธนาคาร คุณฝากความสุขไว้
พอแก่ คุณก็ถอนสิ่งที่คุณฝากไว้ออกมา

"ดังนั้น คำแนะนำที่ผมจะให้คุณคือสะสมความทรงจำแห่งความสุขไว้มากๆ ในบัญชี

"ขอบคุณที่ช่วยเพิ่มในบัญชีที่ผมยังคงสะสมอยู่เรื่อยๆ"

... เรื่อง : ไม่ทราบผู้เขียน จาก http://www.funfou.com/anecdotes/vieux-sage.php
… แปล : วิภาดา กิตติโกวิท

Happiness

อยากสุข ทำไมเลือกอย่างอื่น
---
เวลายัดบุฟเฟ่ต์เข้าไปอีกทั้งที่อิ่มแล้ว
เราไม่ได้ต้องการ 'ความสุข'
แต่ต้องการ 'ความคุ้ม'

เวลาเถียงกับแฟนเพื่อเป็นฝ่ายถูก
เราไม่ได้ต้องการ 'ความสุข'
แต่ต้องการ 'ชนะ'

เวลาทะเยอทยานเพื่อประสบความสำเร็จ
เราไม่ได้ต้องการ 'ความสุข'
แต่เราต้องการเป็น 'คนเก่ง'

หลายครั้งเราเผลอคิดไปว่า
ความคุ้ม การเป็นฝ่ายชนะ ความเก่ง
ความฉลาด เสียงปรบมือ รางวัล ฯลฯ
เป็นที่มาของความสุข

โดยลืมคิดไปว่า
เราแลกสิ่งเหล่านั้นด้วย 'ความสุข' นี่เอง

กินคุ้มขึ้น แต่อึดอัด
ชนะคนรัก แต่ทะเลาะกัน
ประสบความสำเร็จเก่งกาจ แต่ไม่มีเพื่อน
หรือไม่มีเวลาให้ครอบครัว

การจัดสมดุลและมีสติแยกแยะ
'ความสุขปลอม' ออกจาก 'ความสุขจริง'
จึงสำคัญ

บางครั้ง
ไม่คุ้มบ้าง แค่พอดี ก็สุขใจแล้ว
แพ้บ้างก็ได้ เพื่อรักษาความสัมพันธ์
ไม่ต้องเก่งมาก แต่มีเวลาให้คนรอบตัว

มีคนบอกว่า
เรามีความสุขกันน้อย
เพราะมัวไปให้ความสำคัญกับ 'สิ่งอื่น'
โดยคิดว่า สิ่งเหล่านั้นจะนำมาซึ่งความสุข
อันที่จริง ถ้าปล่อยวางจากสิ่งเหล่านั้น
เอาแค่ 'กำลังดี' กลับมีความสุขกว่า

https://www.facebook.com/141179435910975/posts/2990659977629559/

สุมาอี้

โจโฉที่ว่าร้าย ขงเบ้งที่ว่าฉลาด ยังพลาดท่าให้คนคนนี้

ในเรื่องสามก๊ก หากพูดถึงความ ” ร้ายกาจ “ หลายๆคนคงนึกถึง โจโฉ

หากพูดถึงความฉลาดหลักแหลม เป็นนักวางแผน และ หยั่งรู้ฟ้าดินคงเป็นใครไปไม่ได้ นอกจาก ขงเบ้ง ผู้ที่มีสมองอันปราดเปรื่อง

แต่… ผู้ที่ชนะทุกก๊ก และ รวมสามก๊กเป็นหนึ่งคือผู้ชนะที่แท้จริง

ไม่ใช่ผู้ที่เก่งที่สุด ฉลาดที่สุด หรือ ร้ายกาจที่สุด หรือเป็นคนที่มีบริวารแวดล้อมอะไรมากมาย

เขาผู้นั้น คือ สุมาอี้… เขาไม่ได้ฉลาดแบบ ข้งเบ้ง

ไม่มีบริวารเก่งๆมากมายมาแวดล้อมแบบ เล่าปี่

ไม่ได้มีพรรคพวกเยอะ หรือมีกำลังสนับสนุนมากมาย แบบ โจโฉ

ความ ” ร้ายกาจ “ เพียงอย่างเดียวของเขา คือ… เขามีสุขภาพที่ดี

โจโฉสิ้น ลูกของโจโฉสิ้น จนสืบทอดบัลลังก์มาถึงรุ่นหลาน…

แต่สุมาอี้ยังคงอยู่ต่อไป ค่อยๆสั่งสมบารมีทีละเล็กละน้อย

แม้ไม่ฉลาดพอที่จะเอาชนะขงเบ้งได้ แต่ก็ทำให้ขงเบ้งตรากตรำได้

สุดท้ายทั้งสามก๊ก ก็ถูกรวบรวมเป็นหนึ่งได้โดยสุมาอี้

เพราะฉะนั้นคนเราถ้าคิดจะทำการให้สำเร็จ

สุขภาพเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง อย่าให้จุดหมายทำลายสุขภาพ

มีอุดมการณ์ มีความสามารถ มีชีวิต มีเงินทอง

หากไม่มีสุขภาพที่ดี ทุกอย่างก็ไม่มีความหมาย

บางครั้งการไม่มีอะไร แต่มีสุขภาพที่สมบูรณ์ก็เหมือนมีทุกอย่างแล้ว

… หาเงินได้ แค่เป็นเรื่องสนุก ชีวิตยังอยู่ได้ใช้เงินคือชัยชนะ …

… ยศศักดิ์​ตำแหน่ง​แค่ชั่วครู่​ชั่วคราว สุขภาพดีนั่นแหละคือจุดหมาย …

” ศัตรู “ ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของคนเราคือ ” โรคภัย “

คนเราส่วนใหญ่มักนึกว่าคนที่ไม่ดีกับเรา คือ ” ศัตรู “ ของเรา

แต่ว่าโดยความเป็นจริงแล้ว ” ศัตรู “ ที่ร้ายกาจที่สุด “ ไม่ใช่คนอื่น    แต่เป็นสุขภาพของเรานี่แหละ

” ศัตรู “ นอกกายเรายังมองเห็นได้ ง่ายที่จะรับมือ

แต่สำหรับ ” ค ว า ม เ จ็ บ ป่ ว ย “ แล้ว… ยากที่จะรับมือ

เห็นบางคน กำลังมีชีวิตที่รุ่งโรจน์ กำลังเจริญก้าวหน้า

แต่แล้วอยู่ๆมาก็ต้องล้มป่วยอย่างฉับพลัน และ จากไป

กับบางคนชีวิตราบรื่น มีล้มบ้าง สดุดบ้าง แต่ก็เดินหน้าไปเรื่อยๆ

กลับกลายเป็นว่า เขาสามารถอยู่ชมเชยความสำเร็จของตัวเองได้นานกว่า

Cr. จากมิตรสหายท่านหนึ่ง