เจอร์รี่ เป็นผู้จัดการร้านอาหารผู้มีอารมณ์เบิกบานเสมอ
และเป็น ผู้สร้างขวัญและกำลังใจที่เป็นธรรมชาติมาก
ชายคนหนึ่งถามเขา "ผมไม่เข้าใจเลย ไม่มีใครที่มองทุกสื่อเป็นบวก
มองโลกด้านดีตลอดเวลาเช่นคุณ คุณทำได้อย่างไร"
เจอร์รี่ตอบ
"ทุกเช้าที่ตื่นนอน ผมจะพูดกับตัวเองว่า เรามี 2 ทางเลือก
คือ เลือกมีอารมณ์ดี หรือไม่ดี ผมเลือกมีอารมณ์ดีเสมอ
แต่ละครั้งที่มีเรื่องเลวร้าย เราเลือกได้ว่า จะตกเป็นเหยื่อ หรือเรียนรู้จากมัน
ผมเลือกเรียนรู้เสมอ
ทุกครั้งที่มีใครมาต่อว่า เราสามารถเลือกรับ หรือชี้นำสู่ด้านบวกมาใช้
ผมจะเลือกด้านบวกของมันเสมอ"
"แต่มันไม่ง่ายเสมอไป" ชายคนนั้นแย้ง
"ถูกต้อง" เจอร์รี่ตอบ
ชีวิตเต็มไปด้วยทางเลือก ยามที่ตัดส่วนที่ไม่เกี่ยวข้องออก
ก็จะมองเห็นทางเลือกนั้นได้
เราจะเลือกวิธีปฎิบัติกับเรื่องนั้น
เราจะเลือกวิธีที่ผู้คนจะส่งผลกระทบต่ออารมณ์ของเรา
เราเลือกที่จะมีอารมณ์ดี หรือไม่ดี
เราจะเลือกวิธีใช้ชีวิตของเราเอง
หลายปีต่อมา
ได้รับข่าวมาว่า เจอร์รี่ได้ทำสิ่งผิดพลาดที่ไม่นึกฝันขึ้น
เขาลืม และเปิดประตูหลังร้านทิ้งไว้
จากนั้นตอนเช้า มีโจรพกอาวุธ 3 คนเข้าร้านมาปล้น
ขณะที่เจอร์รี่พกลังพยายามไขตู้เซฟอยู่
มือที่สั่นเทาด้วยความกลัว จนกุญแจหมุนรหัสลื่นหลุดไป
โจรเองก็ตกใจ จึงลั่นกระสุนใส่เจอร์รี่
โชคยังดีที่เขาถูกนำส่งโรงพยาบาลทันเวลา
หลังจาก พักฟื้นใน ICU หลายสัปดาห์ เจอร์รี่ก็ออกจากโรงพยาบาล
มีคนถามเจอร์รี่ถึงสิ่งที่เขาคิดตอนโจรเข้าร้าน
เขาตอบว่า
"สิ่งแรกที่คิดคือ ผมน่าจะปิดประตูหลังร้าน
จากนั้น พอถูกยิงและล้มลง ผมคิดได้ว่า ผมมี 2 ทางเลือก
คือ จะอยู่ หรือจะตาย และผมเลือกที่จะอยู่"
"แล้วไม่กลัวเลยหรือ"
เจอร์รี่กล่าวต่อว่า "เวรเปลเยี่ยมมาก เขาให้กำลังใจผมตลอดทางเลยว่า
ไม่เป็นไร แต่เมื่อไปถึงห้องฉุกเฉิน และได้เห็นสีหน้าหมอและพยาบาล
ผมรู้สึกกลัวมากจริงๆ ภายในตาของพวกเขา ผมอ่านได้ว่า
เขาต้องไม่รอดแน่ ผมรู้ว่าผมต้องทำบางอย่าง"
"แล้วคุณทำอย่างไร"
เจอร์รี่บอก "มีพยาบาลคนหนึ่งตะโกนถามผมว่า ผมแพ้ยาอะไรบ้างหรือเปล่า"
ผมตอบชัดว่า "มี"
เหล่าหมอและพยาบาลหยุดทำงานเพื่อรอคำตอบจากผม
ผมสูดหายใจลึก และร้องลั่นว่า
"ผมแพ้กระสุน"
ท่ามกลางเสียงหัวเราะ ผมบอกว่า ผมเลือกจะมีชีวิตอยู่
ช่วยผ่าตัดผมที เพราะผมยังอยากมีชีวิต ผมยังไม่อยากตาย
ทุกๆ วัน เรามีทางเลือกที่จะสนุกสนานหรือชิงชังกับชีวิต
แต่จะมีสิ่งหนึ่งที่เป็นของเราเสมอ
ไม่มีใครควบคุมหรือเอาของเราไปได้ นั่นก็คือ ทัศนคติของเรา
ถ้าเราควบคุมมันได้ สิ่งอื่นที่เหลือก็ไม่มีอะไรยากอีก
No comments:
Post a Comment