ตกลงใครกัน_ที่ฉันรัก?
ในฐานะหมอที่ทำงานกับเด็กและครอบครัว
สิ่งที่หมอพบว่าเป็นปัญหาอย่างมากในการเลี้ยงลูกยุคปัจจุบัน คือ
"การเลี้ยงดูที่ตามใจ" และ "การสร้างวินัยให้เด็กไม่เป็น"
เด็กยุคใหม่โตมากับพ่อแม่ที่ไม่ค่อยมีเวลา
ดังนั้นเวลาอันน้อยนิดที่ได้ใช้กับลูก พ่อแม่จึงมักเอาไปใช้กับการตามใจ อยากได้อะไรก็ไม่ขัด
และเผลอเข้าใจไปว่านี่คือสิ่งที่เค้าเรียกกันว่า "เวลาดีๆ"
เด็กหลายคน ถูกเลี้ยงโดยปู่ย่าตายาย ซึ่งก็ไม่กล้าขัดใจเพราะ
"ก็ไม่ใช่ลูกเรา"
"ขัดใจเดี๋ยวหลานยิ่งไม่รัก"
"สงสารมันพ่อแม่ไม่มีเวลาให้"
เด็กหลายคนโตมากับพี่เลี้ยงที่ก็ยิ่งตามใจเพราะ
"เดี๋ยวพ่อแม่เค้าว่าเอา ทำลูกเค้าร้อง"
เหตุผลสารพัดอีกมากมายที่คนเลี้ยงใช้บอกตัวเอง ในการตามใจและไม่ขัดใจเด็ก
เด็กเหล่านี้จึงกลายเป็นนางฟ้าและเทวดาตัวน้อยๆ ของบ้าน
และพ่อแม่ปู่ย่าตายายหลายคนก็กลายสภาพเป็น "คนรับใช้ส่วนพระองค์"
ไม่มีอำนาจ ขัดใจไม่ได้ และเมื่อเด็กโวยวายก็กลายเป็นต้องยอมจะได้ไม่มีปัญหา
เด็กๆ ฉลาดก็ใช้วิธีแบบนี้ เพื่อเรียกร้องให้ได้สิ่งที่ต้องการ ยิ่งนับวันก็ยิ่งรุนแรง
ที่สำคัญเติบโตขึ้นก็เรียนรู้ขึ้นทุกวันว่าผู้ปกครองก็ไม่มีอำนาจอะไรให้ต้องเกรงใจหรือเกรงกลัว
"เสียงดังหน่อย พ่อแม่ก็ถอยแล้ว"
และเด็กเหล่านี้ ก็จะกลายเป็นคนไข้ใน คลินิกวัยรุ่นของหมอ ด้วยปัญหา
ไม่อยากเรียน กลับบ้านดึกดื่น ซิ่งแว้นท์ ติดเพื่อน ติดแชท ติดเกมส์ทั้งวัน
โดยที่พ่อแม่ก็ได้แต่ทำตาปริบๆ แล้วก็บอกว่า "ก็ว่าแล้วแต่เค้าไม่ฟัง"
เหตุผลที่หมอไดัยินพ่อแม่หรือผู้ปกครองพูดอยู่เสมอ
"แม่ก็รักมากน่ะหมอมีอะไรก็ให้ทุกอย่าง ไม่อยากขัดใจให้ลูกอารมณ์เสีย"
"ตายายเค้าสงสารก็เลยตามใจ"
หมอจะบอกอะไรให้ค่ะ...
หมอพบว่าถ้าเราสำรวจใจเราดีๆ บางทีคนที่เรารัก อาจไม่ใช่ลูกหลานก็ได้นะคะ
แต่ทว่ามันคือ "ตัวเราเอง"
เราไม่กล้าขัดใจลูก อาจไม่ใช่เพราะเราไม่อยากเห็นเค้าเสียใจ
แต่เป็นเพราะเราทนกับความรู้สึกผิดของตัวเองไม่ได้ หรือเบื่อที่จะต้องทำใจอดทนกับเสียงร้อง
เราไม่กล้าขัดใจ...เพราะเรากลัวจะเป็นคนสุดท้ายที่ลูกจะรัก
เราให้ ให้ และให้... เพราะเรารู้สึกดีและคิดว่านี่จะทำให้ลูกยิ่งรักเรามากขึ้น
เรายอม...เพราะเราไม่อยากเผชิญปัญหาให้ปวดหัว เลยจบๆ ไปด้วยการตามใจเพราะมันง่ายดี
เด็กเอาแต่ใจและไม่มีวินัยหลายครั้งก็เกิดจากผู้ปกครองที่ "รักตัวเอง"
ถ้ายังรักลูกหลาน...ให้ลุกขึ้นมาอดทนนะคะ
อดทนกับปัญหา อดทนที่จะกล้าขัดใจ อดทนที่จะฝึกวินัยเชิงบวก อดทนที่จะต่อสู้กับความรู้สึกตัวเอง
เพราะถ้าเราช่วยเค้าไม่ได้ในวันนี้
อย่าหวังว่าจะช่วยเค้าได้ดีในอนาคต
เพราะถ้าเค้าไม่รู้ว่าต้องเชื่อฟังพ่อแม่ตั้งแต่วันนี้
เราจะไม่มีวันทำมันได้ดีเมื่อเค้าเข้าวัยรุ่นแล้ว
และนั่น...จะเป็นวันที่เราต้องเจ็บปวด กับผลร้ายที่ปล่อยเอาไว้ โดยไม่ได้ตั้งใจจะแก้ไขหรือดูแล
รักลูก... กำหนดขอบเขต กติกา และฝึกวินัยให้ลูกนะคะ
เพราะหน้าที่ของพ่อแม่ไม่ได้มีแต่ "คอยให้ความรัก"
#หมอโอ๋เพจเลี้ยงลูกนอกบ้าน
ผู้ได้แรงบันดาลใจในการเขียนเรื่องนี้จากการตรวจเด็กติดเกมส์จนไม่เรียนติดๆกันหลายคน
และคนเลี้ยงมีคำตอบเหมือนๆกัน
"เลี้ยงมาเราก็รักนะหมอ ให้อะไรได้ก็อยากให้ พอขัดใจแล้วอารมณ์ไม่ดี เราก็ไม่อยากให้เค้ามีปัญหา"
ที่มา https://www.facebook.com/takekidswithus/photos/a.1383891795261502.1073741829.1383393308644684/1485369405113740/
No comments:
Post a Comment