Sunday, July 12, 2020

River know this

Rivers know this:
There is no hurry.
We shall get there.
-- A.A.Miline

แม่น้ำรู้ดีว่า 
ไม่ต้องรีบ เราจะไปถึงในสักวัน

แต่แม่น้ำยังอาจรู้มากกว่านั้น
คือรู้ว่า ต่อให้ไปไม่ถึงก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่
เพราะธรรมชาติของแม่น้ำคือการไหลไป
ตามเส้นทาง ผ่านเกาะแก่ง โขดหิน ผาชัน เหวลึก
บางขณะมันต้องไหลช้าลง
บางคราวก็ไหลแรงอย่างไม่ตั้งใจไว้
เป็นไปตามสภาพการณ์และสถานที่
ซึ่งแปรเปลี่ยนตลอด

เมื่อเคลื่อนที่จึงมีชีวิต
เมื่อมีชีวิตจึงเต็มไปด้วยการเปลี่ยนแปลง

ในแง่หนึ่ง แม่น้ำคือการแปรเปลี่ยนไม่สิ้นสุด
ในอีกแง่ แม่น้ำยังคงเป็นแม่น้ำ
เคลื่อนที่ไปกับความเปลี่ยนแปลง
เป็นตัวเองที่ยืดหยุ่นกับเหตุการณ์

หากมองเห็นธรรมชาติของตนเอง
ซึ่งต้องปรับเปลี่ยนตามความเปลี่ยนแปลง
บางเวลาอาจต้องช้าลงบ้าง
บางเวลาอาจพบสิ่งกีดขวางต้องข้ามไป
ความช้าและอุปสรรคคือเรื่องปกติ
มันคือส่วนหนึ่งของเส้นทาง
หากใจร้อน--มันคือทุกข์
หากใจเย็น--มันคือสิ่งที่ยอมรับได้

ที่รู้สึกว่าช้า เพราะเรารีบ
ที่ทุกข์เพราะเราต้องการไปถึงเร็ว

อยู่กับความช้าได้
เข้าใจอุปสรรคว่าเป็นเรื่องปกติ
ผ่อนจังหวะได้ตามเส้นทาง
ไม่กดดันตัวเองว่า
ต้องไปถึงจุดหมายเท่านั้นจึงเป็นสุข
เพียงไหลไป
และมอบความเย็นให้สองข้างทาง
ช้าบ้าง เร็วบ้าง
โดยไม่สูญเสียความเย็นของตนเอง

แม่น้ำรู้ดีว่า
ไม่ต้องรีบ เราจะไปถึงในสักวัน
แต่แม่น้ำยังรู้มากกว่านั้น
มันรู้ว่า แม้ยังไปไม่ถึงจุดหมาย
เพียงการไหลไป
ก็สร้างประโยชน์กับสองข้างทางแล้ว
และจุดหมายอาจเป็นเพียงหมุดสมมุติเท่านั้น
เพียงมีอยู่ เป็นตัวเองให้ดีเท่าที่ทำได้ตามสถานการณ์
มากบ้าง น้อยบ้าง ช้าบ้าง เร็วบ้าง ไม่เป็นไร

เพียงไหลไป ปรับตามเวลาสถานที่
เมื่อแม่น้ำไหลผ่าน
ต้นไม้ใบหญ้าก็ชื่นใจเขียวชะอุ่ม
นั่นต่างหากเป็นสิ่งที่แม่น้ำมิควรมองข้าม
ควรยิ้มให้กับตัวเอง, ระหว่างไหลไปทุกวัน
โดยไม่ต้องรอให้ถึงจุดหมาย

#นิ้วกลม
#Roundfinger

No comments:

Post a Comment