Sunday, June 14, 2020

Parentpreneur

[ Parentpreneur พ่อแม่คือนักประกอบการ ] 
.
 "หยุดกังวลกับลูกวัยรุ่น แล้วทำสิ่งนี้แทน "  
.
ช่วงที่ลูกอยู่ในวัยเด็ก  
Keyword ของพ่อแม่คือทำหน้าที่ "ผู้ปกครอง" 
.
ครั้นพอลูกเข้าสู่ช่วงวัยรุ่น 
keyword ของบทบาทพ่อแม่ต้องเปลี่ยนนะคะ
ต้องถอดและวาง ความเป็นผู้ปกครองลง
แล้วสวมบทใหม่ เป็น "เพื่อนร่วมทีม" 
.
( ครูแม่ส้มอยากชวนให้ลองนั่งนิ่งๆสัก 1 นาที แล้วพิจารณาคำว่า"ผู้ปกครอง" ว่าเห็นนัยยะอะไรในคำว่า"ผู้ปกครอง"บ้าง

แล้วทีนี้ลองพิจารณาคำว่า"ทีมเวิร์ค"บ้าง เห็นภาพอะไรที่แตกต่างจากคำว่า"ผู้ปกครอง"บ้างคะ )
.

การเป็นทีมกับลูกวัยรุ่น เป็นกระบวนการสำคัญของการสอนภาวะผู้นำให้ลูกวัยรุ่น   สิ่งที่พ่อแม่ต้องฝึก คือ   
.
1. ฝึกปล่อยวาง"อำนาจ"  

วิธีเตือนใจตัวเอง :  คือ เตือนตัวเองว่าอย่าทำตัวเป็น"ผู้ปกครอง"ตลอดเวลา   ให้วางตัวเป็นเพื่อนร่วมทีม   ลูกจะเรียนรู้เรื่องการผลัดกันนำ-ผลัดกันตาม และนี่เป็นโอกาสทองของการสร้างภาวะผู้นำอย่างฉลาด 
.

2. สร้าง"ความไว้วางใจ"  

วิธีเตือนใจตัวเอง  : คือ  ให้คิดเสมอว่า ถ้าเราไว้วางใจลูกในเรื่องเล็กๆ  ลูกก็จะค่อยๆไว้วางใจเรา  จากเรื่องเล็กๆ  ต่อๆไป เราก็จะสามารถไว้วางใจกันและกันในเรื่องใหญ่ๆได้    

งานวิจัยเกี่ยวกับสมอง บ่งชี้ว่า สมองส่วนหน้า Prefrontal Cortex หรือที่เรียกว่า Executive Functions Brain  จะพัฒนาและทำงานได้ดีที่สุดเมื่อมีความรู้สึกไว้วางใจ   

คือถ้ารู้สึกไม่ไว้วางใจ สมองจะส่งสัญญาณว่ามีอันตราย ไม่ว่าจะอันตรายต่อร่างกายหรือต่ออารมณ์   สมองส่วน Limbic จะทำงานในเชิงป้องกันภัยทันที (จะแสดงออกด้วยภาษาท่าทาง สีหน้า แววตา นำเสียง และพฤติกรรม)  

คนที่ต้องใช้สมองทำงานในโหมดปกป้องมากเกินไป  จะทำให้การพัฒนาในเชิงสติปัญญาและความคิดสร้างสรรค์ลดลง 

ดังนั้น พ่อแม่นักประกอบการ ควรเข้าใจการทำงานของสมองตรงนี้ และควรสร้างบรรยากาศการอยู่กับลูก ให้เป็นบรรยากาศแห่งความไว้วางใจกันและกัน 
.

3. พ่อแม่ต้องเป็นฝ่ายพาตัวเองเข้าไปใน"โลกของลูก"  

วิธีเตือนใจตัวเอง : คือต้องรู้ว่า ปัญหาความขัดแย้งระหว่างพ่อแม่และลูกวัยรุ่น  ส่วนใหญ่เกิดจากความคาดหวัง  คาดหวังอะไร  พ่อแม่คาดหวังว่าลูกจะเข้าใจ"โลกของพ่อแม่"  

ซึ่งลองถามตัวเองดูว่า ด้วยวุฒิภาวะและประสบการณ์ของเด็กสิบกว่าขวบ จะสามารถเข้าใจโลกของพ่อแม่ได้จริงหรือ   

จะง่ายกว่าไหม ถ้าพ่อแม่(ซึ่งเคยผ่านวัยรุ่นมาแล้ว)จะเป็นฝ่ายเดินเข้าไปในโลกของลูกแทน   นี่เป็นการ"ปล่อยวาง"ที่สำคัญ  ปล่อยวางอีโก้ ปล่อยวางความกลัว  ปล่อยวางความคาดหวัง  ปล่อยวางแผนที่โลกของพ่อแม่  และเป็นฝ่ายเดินเข้าไปในแผนที่โลกของลูกแทน

fb: Som Amorn Kroosom

No comments:

Post a Comment