>>>>>กับดักมนุษย์เงินเดือน จากใจฟรีแลนซ์<<<<<
.
- เราเคยทำงานฟรีแลนซ์มา 3 ปี แต่มีโอกาสได้กลับไปทำงานแบบได้เงินเดือน
เพราะเป็นบริษัทเท่ ๆ ที่เราเคยอยากอยู่มานานแล้ว
___________________________________
- (1) เราพบว่า ใช้เงินเยอะขึ้น เพราะทุกครั้งที่อยากได้อะไร
ก็ไม่ต้องคิดอะไรมาก เพราะเดี๋ยวก็ได้เงินเดือนแล้ว
- ไม่ต้องกังวลเหมือนตอนเป็นฟรีแลนซ์ ที่รายได้ไม่สม่ำเสมอ เรารู้ตัวอีกที ก็พบว่ารูดบัตรซื้อเสื้อผ้าไปเป็นสิบตัว
ตอนเป็นฟรีแลนซ์จะคิดตลอดว่า ชุดนี้ซื้อไปแล้วใส่ทำงานได้มั้ย ชุดนี้ทำให้เราสวยขึ้น รายได้เพิ่มมากขึ้นรึป่าว??
- ทำให้เราคิดรอบคอบก่อนจะตัดสินใจซื้ออะไร
เราเข้าใจแล้วว่าทำไมมนุษย์เงินเดือนถึงเผลอใช้เงินง่ายๆ
ก็เพราะมันมีเงินในอนาคตออยู่ทุกเดือน ใช้หมดเดี๋ยวก็มาใหม่
___________________________________
- (2) เรากลับมาต้องการสิ่งบันเทิงในชีวิต
ตอนเป็นฟรีแลนซ์ เราแทบไม่ต้องการดูหนัง ท่องเที่ยว
หรือพึ่งพาสิ่งของภายนอกมาปรนเปรอความสุขเลย
ไม่ต้องเดินทางท่องเที่ยวก็ได้ เพราะรู้สึกว่าได้ทำงานที่รัก
งานที่อิสระตามใจเรา ก็เหมือนได้พักผ่อนอยู่แล้ว
.
- ไม่เคยเครียดจนต้องการเสียเงินซื้อความสุขเลย
นั่งเฉย ๆ ก็มีความสุขแล้ว แต่พอเราทำงานประจำ
เราเหมือนทำงานให้องค์กร เราไม่ได้ทำงานที่เป็นงานที่เป็นตัวของเรา
มันทำให้เรารู้สึกเหมือนใช้เวลาทำงานให้คนอื่น ๆ
สมองเราเลยสร้างกิเลสว่าไปพักผ่อนเพื่อตัวเองเถอะ
ทำให้คนอื่นแล้ว ต้องให้รางวัลตัวเองบ้าง
.
- ซึ่งจริง ๆ แล้วเราควรทำทุกอย่างเหมือนบริษัทนี้เป็นของเรา
เราจะได้ไม่รู้สึกว่าทำให้ใคร แต่ทำเพื่อตัวเรา
.
- เราเลยรู้ว่า มนุษย์เงินเดือนต้องเสียเวลาไปเยอะมากเพื่อปรนเปรอความสุข
หาสิ่งบันเทิงชดเชยความรู้สึกว่าเราทำงานให้คนอื่นมาทั้งวันแล้ว
___________________________________
- (3) เราเริ่มไม่พัฒนาตัวเองอ่านหนังสือดี ๆ ด้านอื่น ๆ เราเริ่มพบว่าตัวเอง
ไม่มีอารมณ์อ่านหนังสืออื่น ๆ ไม่มีอารมณ์พัฒนาตัวเองเพราะรู้สึกว่า
ทำแค่นี้ก็ได้เงินเดือนเยอะแล้ว คืออยู่ไปเรื่อยๆแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว
ไม่มีเหตุจำเป็นให้ต้องเก่งขึ้น
___________________________________
- (4) เราคิดว่าชีวิตนี้แน่นอน
เพราะเรามีงานประจำ ทุกอย่างมีความมั่นคง
เราก็เริ่มประมาทในชีวิต ใช้ชีวิตแบบไหลไปเรื่อย ๆ
ไหลไปตามงานของบริษัทที่กินเวลาถึง 8 ชม. ต่อวัน
เราไม่ต้องวางแผนอะไรกับชีวิต ทำงานไปเรื่อย ๆ รอรับเงินเดือนอย่างเดียว
หยุดสร้างอาวุธทางปัญญาในการหารายได้ทางอื่น ๆ
จะไปมัวหาทำไม ก็งานประจำเงินเดือนก็เยอะอยู่แล้ว
เราประมาทในชีวิตว่ามันแน่นอนมากขึ้นเรื่อย ๆ
___________________________________
- (5) เราทำงานแบบไม่กระตือรือร้น
ทำงานแบบรอเจ้านายสั่ง เพราะเราขายเวลา 8 โมงเช้าถึง 5 โมงเย็นให้นายไปแล้ว
อยากให้ทำอะไรเพิ่มก็บอก ไม่บอกก็อยู่เฉย ๆ แต่ตอนเป็นฟรีแลนซ์จะกระตือรือร้นมาก คอยสร้างสรรค์ไอเดีย ช่วยลูกค้าคิดงานตลอด
เรียกได้ว่าทำเกินหน้าที่ อะไรที่คิดออก สามารถนำเสนอได้
ก็งัดมาหมด จัดเต็มตลอด ไม่เคยกั๊ก
.
- นี่เป็นเพียงบางข้อที่เราสังเกตตัวเองและคิดออก
และรู้สึกสะพรึงถึงกับดักของงานประจำรายได้แน่นอนเอามาก ๆ
.
- ส่วนด้านแย่ ๆ อื่น ๆ ของการทำงานประจำ
ก็ทำให้เราต้องเผชิญกับเรื่องน่าเบื่อที่เราไม่เคยเจอมานานมาก
เช่น รถติด เราต้องตื่น 6 โมง เพื่อเจอรถติด 2 ชั่วโมง
ทั้ง ๆ ที่ปกติตื่นกี่โมงก็ได้ เดินทางตอนสายรถวิ่งฉิว
.
- ถ้าเราจะเป็นมนุษย์เงินเดือนต่อไป
เราต้องเอาหัวใจตอนเป็นฟรีแลนซ์กลับมาใช้
คือ คิดก่อนใช้เงิน พัฒนาตัวเองตลอด อ่านหนังสือพัฒนาตัวเอง
หยุดตามใจกิเลส มีความสุขในงานที่ทำ ทำงานให้เต็มที่เหมือนเป็นบริษัทตัวเอง
แล้วเงินก็จะไหลมาเทมา
.
.
--
.
#ไปให้ถึง100ล้าน
No comments:
Post a Comment